Piłat powiedział do Jezusa: „Czy Ty jesteś Królem żydowskim?”. Jezus odpowiedział: „Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?”. Piłat odparł: „Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?”. Odpowiedział Jezus: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd”. Piłat zatem powiedział do Niego: „A więc jesteś Królem?”. Odpowiedział Jezus: „Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu”.
Mt 18, 33b-37
"Królestwo moje nie jest z tego świata", tymi słowami Pan Jezus odpowiada na pytanie Poncjusza Piłata czy jest królem. Analizując ten fragment rozmowy szybko zauważymy różnice w pojmowaniu go przez obie postacie, Piłat podobnie jak większość z nas pojmuje słowo królestwo wyłącznie w ludzkim, materialnym wymiarze – łączy je z władzą polityczną, przepychem, bogactwem, sukcesem, honorami czy rzeczami spektakularnymi. Jednak ten sposób naszego rozumienia tego słowa kłóci się z pojmowaniem go przez Pana Jezusa, który odrzuca całkowicie doczesny i fizyczny sposób jego rozumienia. Królestwo to nie terytorium, forma organizacji państwa, siła militarna czy gospodarcza. Pan Jezus objawia swoje królestwo przez cierpienie i krzyż, pełnię swego królowania Pan ukazuje dzięki uniżeniu, pokorze, prostocie, miłosierdziu i sprawiedliwości. Jezus wprowadza swoje panowanie nie poprzez podbój, ale dzięki relacji jaką chce mieć z każdym z nas, zostaliśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Pana Boga, w każdym z nas jest pierwiastek Bożej miłości i potęgi, to my dzięki relacji z Panem tworzymy jego królestwo,"królestwo Boże jest pośród nas" [ŁK 17,21]. Jeżeli postawimy w centralnym punkcie swojego życia Pana Boga i relacje z Nim, wybierając tym samym wiążącą się z nim miłość, sprawiedliwość, służbę prawdzie czy pokorę, możemy paradoksalnie stwierdzić, że niczego więcej nam do szczęścia nie potrzeba, nie przeceniając doczesności z wszystkimi jej atrybutami jesteśmy w stanie wybrać znacznie lepszą dla nas przyszłość, świat doczesny przeminie jedynie królestwo Pana Boga będzie trwać na wieki.
